bmnazaruk@o2.pl

Na szczęście to tylko Twoje zdanie. On doskonale wiedział jak grać. Jazz jest nie jest muzyką w której coś TRZEBA zagrać. Ta muzyka dzieje się tu i teraz, i to od muzyka zależy czy przypieprzy czy zagra subtelnie czy nie zagra nic. To tyle, nie chce się żadnych problemów. Podrawiam!

Pierwszy film, czad, ja właśnie taki jazz lubie. Genialny temat, solo klasyczne dla tamtej epoki. No gdyby nie Art, to raczej Morello ani Buddy nie graliby tak, jak grali (mało logicznie to brzmi, ale wiecie o co mi chodzi). Klasyk, bardzo go lubię. Od takich bębniarzy można się bardzo dużo nauczyć. Powiem Ci Snooki, że bardzo ignorancka ta Twoja wypowiedż. Topowi bębniarze , w ogóle ludzie którzy cenią muzykę(nie klasyfikując jej gatunkowo) o muzykach takich jak Art wypowiadają się z wielkim szacunkiem i pokorą. Jakbyś przeanalizował swoją grę na perkusji, to zobaczyłbyś ile zagrywek Arta,(który jest jakby nie patrzeć jednym z Ojców nowoczesnej techniki gry na perkusji) grasz - całkiem nieświadomie. Pozdrawiam

Nie zgadzam się z opinią że powinno się stawiać na jeden zespół, być tylko w jednym składzie. Ja osobiście gram w sumie w czterech składach, i w jednym projekcie czysto zarobkowym. Do jednej kapeli jeżdżę raz w miesiącu na całoweekendowe próby. Zgrywamy się, działamy, gramy koncerty. Jeśli chcesz grać w 2 zespołach, to do dzieła! To tylko wpłynie pozytywnie na Twój rozwój i wyobraźnię muzyczną. Musisz jednak dać temu pierwszemu zespołowi do zrozumienia, że dasz radę, nie zawiedziesz i będziesz się poświęcać. A co do grania z mp3-tak jak już napisałem, na próby do jednego zespołu jeżdżę 750 km. W ciągu miesiąca oni przesyłają mi nowy materiał, ja układam do niego partię bębnów, a później na próbach wszystko zbieramy do kupy. Wtedy próba ma naprawdę sens!

Mam pytanie, gdzie można znaleźć próbki dźwiękowe ride'a Ahmet Legend 22"? Bardzo mnie ta blacha interesuje, a niestety osobiście jej nie będę mógł obadać.

Na jednej lekcji Czarek Konrad powiedział mi że większość mistrzów big-bandowych gra walking tylko ćwierćnutami akcentując 2 i 4 miarę. I mimo tak prostego grania wszystko odpala jak się patrzy. Jednak mimo grania ćwierćnut, musisz cały czas myśleć triolami.

Cudeńko... I do tego opis Twego sprzętu jest tak dokładny, że nie ma o co pytać:P. Jedyne co jeszcze by się przydało, to usłyszeć jak to wszystko gada. Gratuluję!

Jestem teraz w Londonie. Kolega po fachu polecił mi żebym przeszedł się po sklepach i poszukał dobrych stoperów. Sam był ostatnio na badaniach słuchu i wyszło że ma duży ubytek. Przesłał mi linka w którym jest opis stoperów, które są całkiem porządne. Co o tym myślicie? Czy waszym zdaniem warto wydać na to pieniądze-jakiekolwiek by nie były? To ważna sprawa, bo przecież słuch to podstawowe "narzędzie pracy" muzyka. http://www.4yourears.com/acatalog/en_etymotic_er20.html

To się nazywa custom:) Bardzo ciekawie zrobione.

Ja też mam QR-a, ale voyagera, i jestem naprawdę zadowolony. Trochę mnie denerwuje że te bębny mają tak krótkie wybrzmiewanie, ale to sprawa gustu. Radzę Ci jak najszybciej zmienić naciągi-zobaczysz wtedy jak niesamowicie zmieni się brzmienie-sam to przerobiłem. To naprawdę przyzwoite bębny.

O mamo! To robisz niesamowite postępy! Jestem pod wielkim wrażeniem! a tak poza tematem - z której części Warmi i Mazur jesteś?

Ja szczerze mówiąc nie jestem pewien czy saksofonista nie jedzie czasem bokiem, ale wiadomo, mogę się mylić, poza tym to jego sprawa jakie dźwięki wybiera:) w końcu to jego solo i jego emocje. Co do Twojej gry-masz pomysł, nie powielasz standardowego rytmu. Radziłbym jednak żebyś zagrał to bardziej czytelnie, konkretnie, wtedy stanie się to bardziej swingujące i zacznie w pełni "żreć". No i radzę jeszcze więcej ćwiczyć z samym basistą. Prawda-z klawiszami się lekko rozjechało, no ale to do wybaczenia-w końcu koncert, stres... Mówisz że Take Five to nic skomplikowanego-ale to moim zdaniem jeden z trudniejszych standardów. Trzeba się naprawdę napracować żeby zabrzmiał , a 5/4 było lekkie a nie "kwadratowe". Ale za całość-duży pozytyw. Powodzenia!!!

Ale jest jeszcze inna kwestia-grając na statku, raczej należy zapomnieć o czymś takim jak rodzina. Bo ile czasu spędza się na lądzie, w jednym miejscu? Ta praca w zasadzie determinuje pełne poświęcenie i 100 dostępność. I pytanie-czy łatwo się w takim "biznesie" utrzymać? Czy kiedy się na chwile wypadnie, to łatwo jest wrócić?

U mnie również cała gama tego jest. To zamknięte oczy, to zagryzane wargi, kręcenie się na wszystkie strony za bębnami. Często na ostatnich koncertach letnich w trakcie kulminacyjnych momentów kawałka zdarzało mi się krzyknąć. Ale wydaje mi się że nie ma co się wstydzić swego zachowania podczas gry. W końcu to znaczy że muzyka nas rusza, wzbudza w nas jakieś emocje. Gorzej by było gdybyśmy siedzieli jak kołki bez najmniejszych oznak życia:) A ja zauważyłem u trębacza z naszej kapeli że w trakcie solówek staje na jednej nodze. Spytałem się go czy jest tego świadom-on powiedział że nigdy tego nie zarejestrował. Czyli to znaczy, że w momencie kiedy muzyka zaczyna "działać" to nic poza nią nie jest ważne. Czy to nie jest świetne?

Ja bardzo cienię Dave'a za jego otwartość muzyczną. Jednak nie każdego muzyka byłoby stać żeby podjąć współpracę z kimś takim jak John Zorn. Muzyka którą z nim tworzył jest niezmiernie trudna, wymagająca skupienia i jednocześnie dystansu. Lombardo genialnie wpasował się w ten free jazzowy styl ze swoim mega charakterystycznym stylem. Naprawdę wielki szacunek dla tego Pana.

Gratuluje:) Cudownie to wygląda, naprawdę. Największe wrażenie robią na mnie blachy-jestem wielkim fanem ręcznie kutych talerzy. Życzę powodzenia i ciągłej satysfakcji z grania! A, jeszcze jedno - czy to ostateczna wersja Twego zestawu, czy planujesz coś zmienić, dokupić?